آشنایی با اصطلاحات مهم و کاربردی در تجارت بین الملل (قسمت دوم)

در مقاله ی قبلی با اصطلاحات مهم و کاربردی در تجارت بین الملل (قسمت اول) آشنا شدید در این مقاله سعی داریم به دیگر اصطلاحات مهم و کاربردی در تجارت بین الملل که هر تاجر و بازرگانی باید آن را بداند بپردازیم. در ادامه با مرکز بازرگانی فردوسی همراه باشید.

اصطلاحات مهم و کاربردی در تجارت بین الملل-۰۳

آشنایی با اصطلاحات مهم و کاربردی در تجارت بین الملل (قسمت دوم)

کارنه‌تیر ( Carnet TIR ):

دفترچه ای است که بر اساس توافق انجام شده بین کشورهای عضو کنوانسیون بین المللی گمرکی مربوط به حمل و نقل کالا در جاده ها تنظیم شده است.
این دفترچه در کشور مبدأ حمل صادر می شود و یک سند ترانزیتی بین المللی کالا از راه زمینی و به موجب آن کالا از کشورهای بین راه تا مقصد تحت شرایط و ضوابط بدون انجام تشریفات و صدور سند گمرکی به طور ترانزیت عبور می کند.
کالاهایی که به صحابت کارنه تیر حمل و نقل می شوند نیازی به انجام تشریفات ترانزیت و بازدید وکنترل کالا در مرز ورودی و خروجی در هر کشور نخواهند داشت.

کریر یا حمل کننده ( Carrier ):

شخص حقوقی( شرکت ) است که با انعقاد قرارداد حمل با شرکت فورواردر یا صاحب کالا و با قبول انجام عملیات حمل با استفاده از وسایل و تجهیزات در اختیار خود متعهد می گردد.

گمرک ( Custom ):

سازمانی است دولتی که مسئول اجرای قانون گمرک و وصول حقوق و عوارض و همچنین مسئول اجرای سایر قوانین و مقررات مربوط به ورود، صدور، جابه جایی یا انبار کردن کالا است.

گواهی مبدأ ( Certificate of Origin ):

سند ویژه ای می باشد که نمایانگر کالا است. در این سند مقام یا سازمانی که اختیار صدور آن را دارد، به طور صریح ارتباط کالا موضوع این گواهی را به کشور خاصی که مبدأ کالا است، تصدیق می کند.
این گواهی همچینین شامل یک اظهارنامه از طرف سازنده، تولیدکننده عرضه کننده، یا شخص ذیصلاح دیگری باشد.

لیست عدل‌بندی ( Packing List ):

فهرستی است که محتویات هر بسته را با ظرف و خالص نشان دهد.

مرز گمرکی ( Customs Frontier ):

مرز یک قلمرو گمرکی

موسسات بیمه ( Insurance Institution ):

شركت بيمه اي كه نام آن در قرارداد قيد گرديده است و جبران خسارات احتمالي را به عهده دارد.

واردکننده ( Importer ):

شخص حقیقی یا حقوقی که آوردن کالا یا فراهم سازی موجبات ورود کالا به قلمرو گمرکی را انجام می دهد.

کوتاژ ( Cottage ):

عملیات ثبت اظهارنامه‌ها در دفاتر گمرکی

حمل یکسره ( Through Transport ):

حمل يكسره عبارت است از انتقال كالاي گمرك نشده از گمرك مرز ورودي به گمرك مقصد بارنامه حمل، در داخل كشور بدون تخليه از وسيله حمل، تشريفات حمل يكسره غير قطعي است.

تولیدکننده ( Manufacturer ):

این شخص می تواند یک شخصیت حقوقی یا یک شخصیت حقیقی باشد. شخصیت حقیقی یعنی یک فرد، یک انسان و شخصیت حقوقی یعنی یک شرکت، یک سازمان، یک کارخانه و از این قبیل … ،تولیدکننده می تواند صادرکننده نباشد.
مثل پسته کاران رفسنجان و زعفران کاران قائنات.

تأمین کننده کالا یا خدمات ( Supplier ):

زمانی که یک شخص خریدار به طور مکرر از یک شخص دیگری خدمات و کالا خریداری می کند، شخص تأمین کننده سرویس و خدمات به یک Supplier برای مشتری خود تبدیل شده است و نقش مؤثری در موفقیت خریدار خود می تواند ایفاء نماید.

ارزش گمرکی ( Customs value ):

به معنی ارزش کالای وارد شده در گمرک هر کشور است. ارزش گمرکی شامل مواردی مثل بهای سیف ( CIF) همراه با تمامی هزینه های مربوط به واریز و افتتاح اعتبار، حق استفاده از علامت بازرگانی، حق استفاده از نقشه و تمام هزینه های در ارتباط با کالا تا زمان ورود به اولین دفتر گمرگی است.

صورتحساب ( Invoice ):

بعد از فروش کالا به خریدار، باید صورتحساب روی سربرگ فروشنده صادر گردد و دارای مشخصات دقیق کالا باشد از قبیل: نام کالا، مشخصات فنی، وزن کالا، قیمت واحد، قیمت کل، ترم خرید طبق اینکوترمز ۲۰۲۰، شماره اعتبار اسنادی اگر باشد، نام خریدار،HS CODE کالا و موارد دیگر که طبق درخواست خریدار و شرایط قرارداد صادر می گردد.

کد کالا ( HS CODE (HORMONIZED SYSTEM CODE):

یک سیستم کدگذاری استاندارد شده بین المللی برای کالا است. دارای ۸ رقم می باشد و دارای اهمیت زیادی برای ترخیص صادراتی و ترخیص وارداتی است.
به هر کالا یک کد داده شده است و توصیفی اجمالی از آن کالا را در بر دارد، تا کشورها بتوانند کالاهای وارده و صادره را به خوبی کنترل نمایند و حقوق ورودی گمرکی نیز به درستی اخذ شود و همچنین آمار و اطلاعات استخراجی صحیح تر به دست آید.

گواهی تولید ( Certificate of manufacture ):

این سند زمانی درخواست می شود که کشور و شرکت تولیدکننده از اهمیت زیادی برای خریدار برخوردار باشد. لذا این گواهی را نیز از تولیدکننده یا فروشنده می خواهد که باید توسط مرجع ذیصلاح آن کشور صادر شود و تأیید کند که کالای موضوع قرارداد توسط شرکت طرف قرارداد تولید شده است.

گواهی آنالیز ( Certificate of analysis):

این سند زمانی درخواست می شود که آنالیز کالای تولید شده از اهمیت زیادی برخوردار باشد و باید کالا طبق آنالیز درخواستی خریدار تولید شود. این سند هم باید توسط یک سازمان ذیصلاح و مسئول صادر گردد.

شرکت های بازرسی ( Inspection Company ):

این شرکت ها کارشان این است که به دستور خریدار، کالا را از لحاظ کیفیت، وزن، تعداد، آنالیز و هر چیز دیگر بازرسی نمایند و نتیجه بازرسی را به خریدار اطلاع دهند.
چون صاحبین کالا در مبدأ حضور ندارند و مطمئن نیستند که فروشنده به تعهداتش عمل کند. لذا از شرکت های بازرسی می خواهند که معمولاً در مبدأ بارگیری کالا را طبق قرارداد کنترل نمایند، تا خریدار مطمئن شود کالا طبق قرارداد تولید، بارگیری و حمل می گردد.
یکی از اسنادی که در حمل های بین المللی اهمیت فوق العاده ای دارد و از اینکه سر خریدار ایرانی کلاه برود جلوگیری می کند، استفاده از خدمات یک شرکت بازرسی مطمئن است.

حمل شده روی عرشه ( Shipped On Board ):

صِرف صدور بارنامه دلالت بر حمل ندارد، مگر اینکه اصطلاح Shipped On Board با نام و شماره سفر کشتی، روی بارنامه درج گردد و به امضاء مدیر شرکت حمل و نقل برسد. شما خریدار ایرانی می توانید برای اطمینان بیشتر از صحت بارنامه، رونوشت رنگی بارنامه را از فروشنده خود درخواست نمائید.
سپس اطلاعات بارنامه و حمل را با نماینده شرکت کشتیرانی یا شرکت حمل و نقل بین المللی در مقصد، کنترل نمایید. اگر اطلاعات بارنامه و حمل را تأیید کردند، می توانید مطمئن باشید که کالای شما حمل شده است.

بارنامه تمیز ( Clean Bill of Lading ):

این اصطلاح وقتی روی بارنامه بیاید دلالت می کند بر اینکه محموله صحیح و سالم بارگیری شده و هیچ مشکلی نداشته است. البته شرکتهای حمل و نقل و خصوصاً خطوط کانتینری کشتیرانی از صدور اینچنین بارنامه هایی امتناع می کنند، چون می تواند مسئولیت زیادی برای آنها به همراه داشته باشد.
اما در خصوص حملهای کامیونی حتما بخواهید این اصطلاح روی بارنامه درج گردد.

محموله یا کالا ( Cargo or Shipment ):

برای جابجایی کلیه محمولاتی که در سیستم حمل و نقل بین المللی حمل می گردند، بیشتر این دو اصطلاح استفاده می گردد.

کالای خشک یا کالای معمولی ( Dry Cargo ):

محمولاتی هستند غیر از گازها و مایع ها و همچنین اینکه نیاز نیست در دمای خاصی یا تحت شرایط ویژه ای نگهداری یا حمل شوند.

کالای خطرناک ( Dangerous Goods or Hazardous ):

محمولاتی هستند که اگر با شرایط ویژه ای، بسته بندی، بارگیری و حمل نشوند، می توانند برای انسان یا محیط زیست بسیار خطرناک باشند.
مثل گازهای سمی، مواد منفجره یا هر چیز دیگری با درجه احتراق یا کشندگی بالا و غیره.

دستورات حمل ( Shipping order or Shipping Instruction ):

بعد از اینکه صادرکننده، محموله خود را در کانتینر یا هر وسیله نقلیه ای برای خروج از کشور بارگیری کرد، باید دستورات حمل خود را طی یک نامه رسمی با مهر و امضاء مجاز به شرکت حمل و نقل بین المللی ابلاغ کند.
این سند بسیار حائز اهمیت است و باید با نهایت دقت تکمیل و ارسال شود.

محل بارگیری کالا و آغاز عملیات حمل و نقل بین المللی ( Port of loading Place of loading ):

این محل هم می تواند بندر باشد، مثل هامبورگ، شانگهای، بندر عباس و هم می تواند محلی در خشکی باشد، مثل تهران، مونیخ، پاریس

بندر تخلیه در مقصد یا آخرین بندر سر راهی ( Port of discharge ):

اگر پایان عملیات حمل، بندرعباس اسکله شهید رجایی باشد، در تمام اسناد در قسمت Port of discharge باید نام بندر عباس اسکله شهید رجایی درج گردد. اگر بندر امام باشد، نام بندر امام، اگر بندر خرمشهر باشد، نام بندر خرمشهر باید درج گردد.

نقطه پایان عملیات حمل و نقل بین المللی {در خشکی} ( Final place of delivery ):

اگر این جمله در بارنامه بیاید به این معنا است که بعد از اینکه کالا به port of discharge رسید، باید توسط همان شرکت و یا شرکت حمل و نقل بین المللی دیگری که نامش در اسناد آمده، به محلی در قلمرو گمرکی آن کشور انتقال پیدا کند.
برای مثال: محموله به بندرعباس رسیده ولی در اسناد حمل final place of delivery تهران ذکر شده است. لذا کالا باید توسط یک شرکت حمل و نقل بین المللی طبق قوانین به تهران حمل شود (ترانزیت شود).

شرح و توصیف کالا ( Description of goods ):

هر جا این اصطلاح بیاید باید فرستنده کالا، نام کالای خود را به توصیف بیان کند و بهتر است HS CODE نیز اعلام گردد

وزن خالص کالا ( Net weight ):

به این معناست که وزن کالا بدون بسته بندی چقدر است. برای مثال اگر ۱۰۰۰ کارتن روغن خریده اید، فقط وزن روغن داخل بطری ها حساب است نه چیز دیگر.
یکی از موضوعاتی که قبلاً اشاره شد که شرکتهای بازرسی میتوانند برای شما کنترل کنند همین موارد است. یعنی وزن واقعی خالص کالا قبل از حمل طبق قرارداد منعقده.

وزن قانونی ( Declaration of gross weight ):

وزن قانونی یعنی وزنی که طبق قانون برای مقاصد معین تعیین شده یا می شود. در قانون گمرک نیز این وزن عبارت از وزن ناخالص (وزن با ظرف) Gross Weight منهای وزن تقریبی(اوزان ظروف در قانون گمرک مشخص شده) ظرف.
وزنی که به این ترتیب به دست می آید برای محاسبه حقوق گمرکی و عوارض ورودی در مواردی که این حقوق از روی وزن اخذ می شود به کار می رود.

وزن ناخالص کالا ( GROSS WEIGHT ):

همان روغنی که عرض کردیم فرض کنید که در بطری های ۴۵۰ گرمی بسته بندی شده، بعد بطری ها در کارتن قرار داده شده و کارتن ها روی پالت جا گرفته اند. حالا وزن محموله روغن، به اضافه وزن تمامی بسته بندی ها می شود.
در GROSS WEIGHT یکی از نکات مهم این است که وزن ناخالص برای شرکتهای حمل و نقل بسیار مهم است. چون باید طوری محموله را در وسیله حمل، بارگیری نمایند، که تعادل وسیله نقلیه در مسیر حمل حفظ شود.

مرکز بازرگانی فردوسی، نخستین مشاور جامع صادراتی است که با رویکردی نوین در حوزه ی صادرات محصولات داخلی، سهولت در واردات مواد اولیه و تجهیزات تولید کارخانجات و همچنین ارائه ی پلن های کوتاه مدت و بلند مدت سرمایه گذاری برای اولین بار در ایران به کمک شما تجار و مدیران محترم آمده است.
مرکز بازرگانی فردوسی همواره در کنار شماست تا خدمات جامع بازرگانی و راهکارهای هوشمندانه و نوین سرمایه گذاری را در سریع ترین زمان ممکن و با مناسب ترین هزینه ارائه نماید.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد موضوع ” آشنایی با اصطلاحات مهم و کاربردی در تجارت بین الملل “ با کارشناسان ما تماس حاصل فرمایید.

لینک کوتاه این صفحه: ftce.ir/3zpn1